Vandaag weer twee stressberichten in het nieuws. ‘Hoogleraren dragen rode vierkantjes als protest tegen de werkdruk’ en ‘bijna de helft van werkenden heeft last van stress door overwerk’. Ik zou er chagrijnig van worden als ik niet zou weten hoe ik met de emotie moet omgaan die het bij me oproept. De berichten in de media puilen uit van oorzaken waar we stress van krijgen. En het trieste is dat er meer onderzoek naar wordt gedaan dan dat er wordt opgelost. Praten over stress levert kennelijk meer op dan even de moeite nemen om het op te lossen.
Klaagverhalen over hoe lang en hoeveel er gewerkt ‘moet’ worden, werkdruk, sociale druk, tijdsdruk, keuzestress, kinderstress, partnerstress, geldstress, geen-geldstress enzovoort, enzovoort. Kennelijk is iedere omstandigheid van buitenaf een valide argument om stress van te krijgen, en… het ligt altijd aan anderen…
Jij, ik, iedere Nederlandse ingezetene betaalt op dit moment direct of indirect iets meer dan € 300,- per maand mee aan de kosten die stress met zich meeneemt. Wat zou een gezin met twee kinderen voor € 14.400,- per jaar voor leuks kunnen doen als we dat niet meer zouden hoeven te betalen. Als mensen de verantwoordelijkheid voor hun eigen gevoel en beleving zouden nemen en zelf hun ‘stressprobleem’ oplossen?
70% van de klachten die bij huisartsen terecht komen zijn stressgerelateerde klachten. Klaarblijkelijk zijn ‘we’ zo onbeholpen geworden om met stress om te gaan dat ‘we’ het zover laten komen dat het tot wezenlijke klachten moet leiden voordat ‘we’ er iets aan willen doen. En dan nog willen we dat een ander ons probleem oplost. Liefst met een pilletje, waardoor het ook geen moeite kost.
Effectief omgaan met onnuttige emoties als stress, onzekerheid, frustratie, ergernis, teleurstelling, zelfschaamte enzovoort, is voor 90% van de mensen die er nu ‘last van hebben’ niet meer dan het gebrek aan een vaardigheid. Een vaardigheid die net zoals zwemmen en fietsen eigenlijk in onze opvoeding had moeten zitten, maar die op een of andere manier in vergetelheid is geraakt. Een vaardigheid die vrijwel iedereen binnen drie weken wel kan aanleren. Niets zweverigs, niets mystieks, Oosters of sjamanistisch.
Effectief omgaan met stress is een vaardigheid. Het stigma dat het een (medische) aandoening is of dat er iets aan je mankeert, daar mogen we inmiddels wel van af. Dat geldt ook voor een groot aantal ‘oplossingen’ die (zelfs gerenommeerde) wetenschappers aanraden. Natuurlijk is een half uurtje door het bos wandelen of naar muziek luisteren meer ontspannend dan op social media kijken of je een ‘like’ hebt gemist. Maar in de praktijk werkt het niet. Hoe kan het anders dat het aantal stressklachten en burn out alleen maar toeneemt en de leeftijd waarop die klachten ontstaan steeds lager ligt?
Dat je ouders, en de ouders van je ouders, vergeten zijn om je deze vaardigheid aan te leren, kan geen excuus zijn om anderen en omstandigheden maar de schuld te blijven geven van je narigheid en gebrek aan levensvreugde. Sta op, recht je rug en neem de verantwoordelijkheid voor je eigen gevoel en beleving. Hou op met zoeken naar oorzaken buiten jezelf en doe er wat aan.
Hoe dan wel? “Counting” is een training waarmee je in drie weken kunt leren om geen last meer te hebben van emoties die ten koste gaan van levensvreugde. Curatief bewezen, maar liever preventief aangeleerd. Voorkomen is immers beter dan genezen. Je kunt deze training privé volgen, in open groepen of met je hele team (iedereen wil immers leuke collega’s, ook je collega’s). Kom 7 september naar mijn interactieve presentatie in het Tejaterthuis in Amersfoort en kom er (1) achter hoe het werkt en (2) leer direct wat je wel kunt doen in plaats van piekeren.
Oh… en om het te leren en toe te passen heb je geen speciale kleding, ruimte of attributen nodig en je hoeft er ook niet eerder voor op te staan. Je hebt immers al genoeg te doen…
